วันนี้ไม่เหมือนเมื่อวาน

วันนี้เมื่อ 8 ปีที่แล้ว ผมเดินทางถึงกรุงเทพ เพราะโรงเรียนที่ออสเตรเลียปิดเทอมกลางปี

ผมกลับบ้าน ในวันประวัติศาสตร์ ที่ทุกคนจะจดจำวันนั้นตลอดไป

คืนนั้นผมได้นอนไม่กี่ชั่วโมง คงเป็นเพราะว่าได้หลับบนเครื่องบินไปบ้างแล้ว จึงได้แต่นั่งหน้าจอเล่นเกมส์ รอพระอาทิตย์พ้นขอบฟ้า

เช้านั้นอากาศไม่ร้อนนัก แต่บรรยากาศที่วังบางขุนพรหม คงครุกรุ่นพอตัว

เช้าวันนั้น ธนาคารแห่งประเทศไทย ประกาศเปลี่ยนระบบอัตราแลกเปลี่ยนสกุลเงินบาท จากระบบตะกร้าเงิน (Currency Basket) เป็น ระบบจัดการแบบลอยตัว (Managed Float) หลังจากที่ต่างประเทศมีการคาดการล่วงหน้ามานาน

เรื่องราวทั้งหมดในขณะนั้น ดูซับซ้อน และยากที่จะทำความเข้าใจสำหรับ นักเรียนระดับ ม. 5 ที่เพิ่งเรียน วิชา Economics ได้ไม่กี่เดือน

สถานการณ์ต่างๆ ยิ่งแย่ลงทุกวันๆ น้อยคนเข้าใจว่า เกิดอะไรขึ้น หรือว่าเป็นเพราะอะไร ภาพจริงของเศรษฐกิจปรากฎขึ้น เมื่อหมอกจางๆ หายไป เหลือแต่ความสับสน ที่ปรากฎต่อหน้าทุกคน

ใครจะรู้ว่าเสือตัวหนึ่งจริงๆ แล้วคือแมวน้อยที่ป่วยหนัก และต้องใช้เวลาราว 5 ปี กว่าแมวตัวนี้จะฟื้นตัวและเริ่มมีเรี่ยวแรง

8 ปีให้หลัง หลายสิ่งเปลี่ยนไปมาก วิกฤติในวันนั้น เป็นสาเหตุหลักของ ความเปลี่ยนแปลงในการเมืองและสังคม

หากวันนั้นไม่เคยเกิดขึ้นจริง คงไม่มี "ม๊อบสีลม" และ "ธงเขียว-ธงเหลือง" อยู่บนท้องถนน

หากวิกฤติเป็นเรื่องโกหก George Soros, IMF, Hedge Fund etc. คงไม่ใช่ สัญลักษณ์ นิยาม หรือสิ่งอุปมาของ ด้านมืดของทุนนิยม และการล่าอานานิคมสมัยใหม่

หากวันนั้นไม่ใช่วันประวัติศาสตร์ เป็นเพียงวันหยุดธนาคารธรรมดา เราคงสงสัยกับคำว่า "คนเคยรวย"

หากวันนั้นเป็นเพียงฝันร้าย คงมีน้อยคนยอมรับ "ความคิดชาตินิยมเศรษฐกิจ" ของบางคน บางกลุ่ม

หากไม่มีวันนั้น "รัฐบาลพรรคเดียว" คงยังเป็นสิ่งที่หลายคนใฝ่ฝัน อยากเห็น เช่นเดียวกับการเมืองในบางประเทศ

ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ

วันนั้น เป็นวันที่เปลี่ยน ชีวิตของผม หันเห และเริ่มสนใจ "เศรษฐศาตร์และการเมือง" ก่อนทิ้งความฝันการเป็นวิศวะกรสร้างเครื่องบินไว้เบื้องหลัง

วันนี้ไม่เหมือนเมื่อวานจริงๆ

ปล. พรุ่งนี้ผมจะมาเขียนแนะนำตัวครับ